Υπολογιστής Διαχωρισμού Πολυφωνικών

Η γραμμική κατανομή τοποθετεί τους διαχωρισμούς ομοιόμορφα σε όρους συχνότητας (π.χ., 100 Hz, 200 Hz, 300 Hz), που μπορεί να είναι χρήσιμο για εφαρμογές όπου απαιτούνται ίσες αποστάσεις συχνότητας. Αντίθετα, η λογαριθμική κατανομή τοποθετεί τα σημεία με βάση μια λογαριθμική κλίμακα (π.χ., 100 Hz, 1.000 Hz, 10.000 Hz), που αντικατοπτρίζει καλύτερα πώς οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις αλλαγές στην τονικότητα και είναι ιδανική για εφαρμογές ήχου όπως η μίξη και το mastering. Η λογαριθμική κατανομή εξασφαλίζει περισσότερη εστίαση στις χαμηλές συχνότητες, όπου βρίσκεται η περισσότερη μουσική ενέργεια, ενώ καλύπτει αποτελεσματικά και τις υψηλότερες συχνότητες.

Ο βέλτιστος αριθμός καναλιών εξαρτάται από την πολυπλοκότητα της μίξης σας και τους συγκεκριμένους στόχους της επεξεργασίας σας. Για παράδειγμα, οι κατηγορίες με βαρύ μπάσο όπως η EDM ή η hip-hop συχνά επωφελούνται από έναν αφιερωμένο υπο-κανάλι για ακριβή έλεγχο του χαμηλού εύρους, ενώ τα απλούστερα ακουστικά κομμάτια μπορεί να χρειάζονται μόνο δύο ή τρία κανάλια. Ο υπερ-διαχωρισμός (π.χ., η χρήση πέντε καναλιών χωρίς λόγο) μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα φάσης και υπερβολικά περίπλοκη επεξεργασία. Ένα καλό σημείο εκκίνησης είναι τρία κανάλια: χαμηλό, μεσαίο και υψηλό, τα οποία μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με το υλικό.

Ενώ τα σημεία διαχωρισμού ποικίλλουν ανάλογα με το υλικό, τα κοινά σημεία εκκίνησης για μια τριών καναλιών ρύθμιση είναι γύρω από 120 Hz για τη μετάβαση από χαμηλό σε μεσαίο και 2.000 Hz για τη μετάβαση από μεσαίο σε υψηλό. Για μια ρύθμιση τεσσάρων καναλιών, επιπλέον σημεία μπορεί να περιλαμβάνουν έναν διαχωρισμό υπο-μπάσου στα 60 Hz και έναν διαχωρισμό άνω-μεσαίου στα 5.000 Hz. Αυτές οι τιμές μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με το είδος, την ορχήστρα και την επιθυμητή τονική ισορροπία. Χρησιμοποιήστε πάντα τα αυτιά σας για να ρυθμίσετε αυτά τα σημεία ώστε να ταιριάζουν στη μίξη.

Τα ζητήματα φάσης συμβαίνουν όταν το ηχητικό σήμα στα σημεία διαχωρισμού δεν είναι τέλεια ευθυγραμμισμένο, οδηγώντας σε ακύρωση ή ενίσχυση που μπορεί να αλλάξει την τονική ισορροπία. Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό με απότομες κλίσεις διαχωρισμού ή κακώς επιλεγμένα σημεία διαχωρισμού. Για να ελαχιστοποιήσετε τα ζητήματα φάσης, χρησιμοποιήστε ήπιες κλίσεις (π.χ., 12-24 dB/oct) και δοκιμάστε την επεξεργασία σας σε μονοφωνία για να εντοπίσετε ανωμαλίες. Ορισμένα προηγμένα plugins προσφέρουν επίσης γραμμικούς διαχωρισμούς φάσης, οι οποίοι μπορούν να εξαλείψουν την παραμόρφωση φάσης με κόστος πρόσθετης καθυστέρησης.

Οι ελάχιστες και μέγιστες τιμές συχνότητας καθορίζουν την περιοχή εντός της οποίας κατανεμημένα τα κανάλια. Για παράδειγμα, η ρύθμιση της ελάχιστης συχνότητας στα 20 Hz και της μέγιστης στα 20.000 Hz καλύπτει το πλήρες εύρος ακοής του ανθρώπου, κατάλληλο για τα περισσότερα μουσικά είδη. Ωστόσο, η στένωση αυτής της περιοχής (π.χ., 50 Hz έως 10.000 Hz) μπορεί να εστιάσει την επεξεργασία στις πιο σχετικές συχνότητες για ορισμένα στυλ ή όργανα, όπως φωνές ή ακουστικές κιθάρες. Ρυθμίστε πάντα αυτές τις τιμές με βάση το περιεχόμενο της μίξης σας.

Ένα κοινό λάθος είναι ο υπερ-διαχωρισμός της περιοχής συχνοτήτων, που μπορεί να οδηγήσει σε περιττή πολυπλοκότητα και ζητήματα φάσης. Ένα άλλο είναι η ρύθμιση των σημείων διαχωρισμού πολύ κοντά το ένα στο άλλο, που μπορεί να προκαλέσει επικαλύψεις και θολό ήχο. Επιπλέον, η αποτυχία να εξετάσετε τον τύπο κατανομής (γραμμική vs. λογαριθμική) μπορεί να οδηγήσει σε μη φυσική κατανομή καναλιών. Ξεκινήστε πάντα με έναν σαφή στόχο για την επεξεργασία σας και δοκιμάστε τα αποτελέσματα κριτικά για να διασφαλίσετε ότι ενισχύουν τη μίξη αντί να την περιπλέκουν.

Οι πολυφωνικοί διαχωρισμοί σας επιτρέπουν να απομονώσετε προβληματικές περιοχές στο φάσμα συχνοτήτων για στοχευμένη επεξεργασία. Για παράδειγμα, αν η μίξη σας έχει θολά χαμηλά, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα χαμηλό κανάλι που απομονώνει τις συχνότητες κάτω από 120 Hz και να εφαρμόσετε EQ ή συμπίεση για να τις καθαρίσετε. Ομοίως, αν τα υψηλά είναι σκληρά, ένα υψηλό κανάλι πάνω από 8.000 Hz μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εφαρμόσει de-essing ή ήπιες περικοπές EQ. Εστιάζοντας σε συγκεκριμένα κανάλια, μπορείτε να αντιμετωπίσετε ζητήματα χωρίς να επηρεάσετε την υπόλοιπη μίξη.

Οι πολυφωνικοί διαχωρισμοί χρησιμοποιούνται σε διάφορες εργασίες παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της πολυφωνικής συμπίεσης, όπου κάθε κανάλι συμπιέζεται ανεξάρτητα για να ελέγξει τις δυναμικές πιο ακριβώς. Είναι επίσης απαραίτητοι στο mastering, όπου διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων μπορεί να απαιτούν μοναδική επεξεργασία για να επιτευχθεί μια ισορροπημένη και γυαλισμένη ηχητική ποιότητα. Επιπλέον, οι πολυφωνικοί διαχωρισμοί χρησιμοποιούνται στο σχεδιασμό ήχου για να διαχωρίσουν τις συχνότητες για δημιουργικά εφέ, όπως η απομόνωση του χαμηλού εύρους για ενίσχυση υπο-μπάσου ή του υψηλού εύρους για αναλαμπές reverb.