محاسبه‌گر آزمون معانی ورشکستگی

آستانه درآمد میانه به عنوان یک پایه برای تعیین اینکه آیا درآمد شما به اندازه کافی پایین است تا احتمالاً واجد شرایط ورشکستگی فصل ۷ باشید، عمل می‌کند. این آستانه بر اساس اندازه خانوار و منطقه جغرافیایی متفاوت است. اگر درآمد سالانه شما زیر این آستانه باشد، ممکن است به‌طور خودکار آزمون معانی را پاس کنید. با این حال، اگر درآمد شما از میانه بیشتر باشد، محاسبات بیشتری شامل درآمد قابل صرف شما برای ارزیابی واجد شرایط بودن لازم است.

درآمد قابل صرف با کسر هزینه‌های ماهانه مجاز از کل درآمد ماهانه شما محاسبه می‌شود. این عدد نشان‌دهنده مقدار پولی است که پس از پوشش هزینه‌های ضروری مانند مسکن، خدمات و غذا باقی می‌ماند. این موضوع حیاتی است زیرا تعیین می‌کند که آیا منابع کافی برای پرداخت طلبکاران تحت یک طرح بازپرداخت فصل ۱۳ دارید یا خیر. اگر درآمد قابل صرف شما پایین باشد، احتمالاً واجد شرایط ورشکستگی فصل ۷ خواهید بود.

اندازه خانوار به‌طور مستقیم بر آستانه درآمد میانه‌ای که در آزمون معانی استفاده می‌شود تأثیر می‌گذارد. خانوارهای بزرگتر معمولاً آستانه‌های درآمد میانه بالاتری دارند که هزینه‌های زندگی بیشتر برای وابستگان بیشتر را منعکس می‌کند. به عنوان مثال، یک فرد تنها ممکن است آستانه کمتری نسبت به یک خانواده چهار نفره داشته باشد. گزارش دقیق اندازه خانوار شما برای اطمینان از اینکه محاسبه واقعیت مالی شما را منعکس می‌کند، حیاتی است.

یک مفهوم رایج این است که درآمد بالا به‌طور خودکار شما را از ورشکستگی فصل ۷ محروم می‌کند. در واقع، حتی افرادی که درآمد بالاتر از میانه دارند نیز ممکن است واجد شرایط باشند اگر درآمد قابل صرف آنها به دلیل هزینه‌های مجاز قابل توجه پایین باشد. مفهوم دیگری که وجود دارد این است که همه بدهی‌ها تحت فصل ۷ بخشوده می‌شوند؛ با این حال، برخی از بدهی‌ها، مانند وام‌های دانشجویی و حمایت از فرزند، معمولاً غیرقابل بخشش هستند.

تغییرات منطقه‌ای، مانند تفاوت در آستانه‌های درآمد میانه و استانداردهای هزینه‌های مجاز، می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر نتایج آزمون معانی تأثیر بگذارد. این محاسبه‌گر از یک رویکرد ساده و جهانی استفاده می‌کند که ممکن است به قوانین محلی خاص توجه نکند. برای نتایج دقیق، باید با راهنماهای محلی یا یک وکیل ورشکستگی آشنا با مقررات منطقه خود مشورت کنید.

محاسبه درآمد قابل صرف ۶۰ ماهه درآمد قابل صرف ماهانه شما را در ۶۰ ضرب می‌کند تا برآورد کند که چقدر می‌توانید به طلبکاران در طول پنج سال پرداخت کنید. این عدد برای ارزیابی اینکه آیا منابع کافی برای تأمین یک طرح بازپرداخت فصل ۱۳ دارید یا خیر، استفاده می‌شود. اگر مجموع مبلغ از آستانه‌های خاصی بیشتر باشد، ممکن است مجبور شوید تحت فصل ۱۳ به‌جای فصل ۷ پرونده‌گذاری کنید.

برای بهبود شانس‌های خود، اطمینان حاصل کنید که تمام هزینه‌های مجاز را به‌دقت مستند کنید، زیرا اینها می‌توانند به‌طور قابل توجهی درآمد قابل صرف شما را کاهش دهند. سوابق مالی خود را برای کسرهای نادیده گرفته شده، مانند هزینه‌های پزشکی یا هزینه‌های مراقبت از کودک، بررسی کنید. علاوه بر این، با یک وکیل ورشکستگی مشورت کنید تا هرگونه راهنمایی یا استراتژی‌های منطقه‌ای که ممکن است پرونده شما را تقویت کند، شناسایی کنید.

در حالی که یک محاسبه‌گر آزمون معانی یک نقطه شروع مفید فراهم می‌کند، نمی‌تواند به جزئیات قانونی پیچیده، تغییرات منطقه‌ای یا تغییرات در وضعیت مالی شما توجه کند. یک وکیل ورشکستگی می‌تواند مشاوره‌ای متناسب ارائه دهد، از انطباق با قوانین محلی اطمینان حاصل کند و به شما در روند پرونده‌گذاری کمک کند تا شانس‌های موفقیت شما را به حداکثر برساند.