محاسبه سود گزینه‌ها

قیمت سر به سر برای یک گزینه نقطه‌ای است که در آن معامله نه سود می‌کند و نه زیان. برای گزینه‌های خرید، این به عنوان قیمت ضربه به علاوه پاداش پرداخت شده محاسبه می‌شود. برای گزینه‌های فروش، قیمت ضربه منهای پاداش است. این محاسبه بسیار مهم است زیرا به تاجران کمک می‌کند تا حداقل حرکت قیمت مورد نیاز برای سودآور بودن معامله را درک کنند. دانستن نقطه سر به سر به تاجران اجازه می‌دهد تا اهداف قیمت واقعی تعیین کنند و ارزیابی کنند که آیا پاداش بالقوه ریسک را توجیه می‌کند یا خیر.

پاداش یک گزینه تحت تأثیر چندین عامل قرار دارد، از جمله قیمت سهام پایه، قیمت ضربه، زمان تا انقضا، نوسان ضمنی و نرخ‌های بهره. ارزش ذاتی (اگر گزینه در پول باشد) و ارزش زمانی نیز نقش‌های کلیدی دارند. به عنوان مثال، نوسان ضمنی بالاتر پاداش را افزایش می‌دهد زیرا نشان‌دهنده عدم قطعیت بیشتر است که احتمال سودآور شدن گزینه را افزایش می‌دهد. درک این عوامل به تاجران کمک می‌کند تا ارزیابی کنند که آیا یک گزینه به درستی قیمت‌گذاری شده است یا خیر.

کاهش زمان، یا تیتا، کاهش ارزش زمانی یک گزینه را به عنوان انقضا نزدیک می‌شود منعکس می‌کند. این کاهش تسریع می‌شود زیرا احتمال حرکت قیمت قابل توجه با نزدیک شدن به تاریخ انقضا کاهش می‌یابد. به عنوان مثال، گزینه‌ای که 30 روز تا انقضا دارد، ارزش زمانی را کندتر از گزینه‌ای که 5 روز باقی مانده از دست می‌دهد. تاجران باید از این پدیده آگاه باشند تا از نگه‌داشتن گزینه‌ها نزدیک به انقضا خودداری کنند مگر اینکه دارای یک اعتقاد قوی در جهت‌گیری باشند.

نوسان ضمنی (IV) انتظارات بازار از نوسانات قیمت آینده را اندازه‌گیری می‌کند و به طور مستقیم بر پاداش گزینه‌ها تأثیر می‌گذارد. زمانی که IV افزایش می‌یابد، پاداش‌ها افزایش می‌یابند و به نفع فروشندگان گزینه‌ها است اما گزینه‌ها را برای خریداران گران‌تر می‌کند. برعکس، زمانی که IV کاهش می‌یابد، پاداش‌ها کاهش می‌یابند و ممکن است باعث زیان برای خریداران شود حتی اگر سهام پایه به نفع آن‌ها حرکت کند. تاجران باید سطوح IV را زیر نظر داشته باشند و استراتژی‌هایی مانند خرید گزینه‌ها در نوسان پایین و فروش در نوسان بالا را برای بهینه‌سازی سودآوری در نظر بگیرند.

یک تصور رایج این است که تمام پاداش یک گزینه نمایانگر ارزش ذاتی است. در واقع، تنها گزینه‌های در پول دارای ارزش ذاتی هستند که به عنوان تفاوت بین قیمت سهام و قیمت ضربه محاسبه می‌شود. بقیه پاداش ارزش زمانی است که پتانسیل سودآور شدن گزینه قبل از انقضا را منعکس می‌کند. تصور دیگری این است که ارزش زمانی ثابت باقی می‌ماند، اما با نزدیک شدن به انقضا کاهش می‌یابد، به ویژه برای گزینه‌های خارج از پول.

یونانی‌ها (دلتا، گاما، تیتا، وگا و رو) بینش‌هایی در مورد چگونگی تأثیر عوامل مختلف بر قیمت گزینه ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، دلتا حساسیت به تغییرات قیمت در سهام پایه را اندازه‌گیری می‌کند و به تاجران کمک می‌کند تا ریسک جهت‌دار را ارزیابی کنند. تیتا کاهش زمان را کمی می‌کند که برای مدیریت موقعیت‌ها با نزدیک شدن به انقضا بسیار مهم است. وگا نشان می‌دهد که تغییرات نوسان چگونه بر ارزش گزینه تأثیر می‌گذارد و تصمیمات را در بازارهای نوسانی راهنمایی می‌کند. با استفاده از یونانی‌ها، تاجران می‌توانند موقعیت‌های متعادل بسازند که با دیدگاه بازار آن‌ها هم‌راستا باشد و در عین حال ریسک‌های ناخواسته را به حداقل برسانند.

اندازه‌گیری موقعیت در معاملات گزینه‌ها بسیار مهم است زیرا گزینه‌ها ابزارهای با اهرم بالا هستند که پتانسیل سود یا زیان قابل توجهی دارند. تاجران حرفه‌ای معمولاً تنها 1-3% از پرتفوی خود را بر روی یک معامله واحد ریسک می‌کنند تا از زیان‌های فاجعه‌بار جلوگیری کنند. اندازه‌گیری مناسب موقعیت اطمینان می‌دهد که هیچ معامله‌ای نمی‌تواند به طور نامتناسبی بر پرتفوی تأثیر بگذارد. همچنین به تاجران اجازه می‌دهد که مدت بیشتری در بازار بمانند و از فرصت‌های متعدد بهره‌برداری کنند، حتی اگر برخی معاملات منجر به زیان شوند.

قیمت فعلی سهام پایه تعیین می‌کند که آیا یک گزینه در پول، در پول یا خارج از پول است. برای گزینه‌های خرید، سودآوری با افزایش قیمت سهام بالاتر از قیمت ضربه افزایش می‌یابد، در حالی که برای گزینه‌های فروش، سودآوری با کاهش قیمت سهام به زیر قیمت ضربه افزایش می‌یابد. تاجران باید قیمت فعلی سهام را با قیمت ضربه مقایسه کنند تا احتمال سودآوری گزینه را ارزیابی کنند و تعیین کنند که آیا پاداش بالقوه ریسک پرداخت شده را توجیه می‌کند یا خیر.