محاسبه پیش بینی حق امتیاز نشر موسیقی

حق امتیازهای مکانیکی برای پلتفرم‌های استریم معمولاً بر اساس تعداد استریم‌ها ضربدر نرخ مکانیکی به ازای هر استریم محاسبه می‌شوند. نرخ مکانیکی به ازای هر استریم بسته به پلتفرم، منطقه و توافق‌های مجوز ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، در ایالات متحده، خدمات استریم مانند Spotify و Apple Music بخشی از درآمد خود را به دارندگان حقوق پرداخت می‌کنند که سپس به عنوان حق امتیازهای مکانیکی توزیع می‌شود. مهم است که توجه داشته باشید که نرخ به ازای هر استریم معمولاً بسیار کم است، بنابراین تعداد بالای استریم‌ها برای تولید درآمد قابل توجه ضروری است.

حق امتیازهای اجرایی از پخش‌های رادیویی به چندین عامل بستگی دارد، از جمله نوع ایستگاه رادیویی (به عنوان مثال، تجاری، غیر تجاری یا ماهواره‌ای)، اندازه مخاطب ایستگاه و کشوری که پخش در آن انجام می‌شود. سازمان‌های حقوق اجرایی (PROs) مانند ASCAP، BMI یا SESAC از فرمول‌های پیچیده‌ای برای محاسبه این حق امتیازها استفاده می‌کنند و هزینه‌های مجوز ایستگاه و مدت زمان آهنگ را در نظر می‌گیرند. علاوه بر این، مجوزهای کلی که به ایستگاه‌های رادیویی صادر می‌شود، در تعیین نحوه توزیع حق امتیازها بین آهنگسازان نقش دارند.

دوره پیش بینی حیاتی است زیرا زمان‌بندی را تعیین می‌کند که در آن درآمدهای بالقوه شما پیش بینی می‌شود. دوره پیش بینی طولانی‌تر می‌تواند به شما کمک کند تا روندهای بلندمدت را درک کنید و برای درآمد آینده برنامه‌ریزی کنید، اما همچنین عدم قطعیت بیشتری را به دلیل تغییرات احتمالی در نرخ‌های استریم، الگوهای پخش رادیویی یا شرایط بازار به همراه دارد. از سوی دیگر، دوره‌های پیش بینی کوتاه‌تر تخمین‌های دقیق‌تری را بر اساس داده‌های فعلی ارائه می‌دهند اما ممکن است نوسانات فصلی یا فرصت‌های رشد را در نظر نگیرند.

یک مفهوم غلط رایج این است که همه استریم‌ها یا پخش‌های رادیویی مقادیر یکسانی از حق امتیاز را تولید می‌کنند، اما این درست نیست. حق امتیازهای مکانیکی بسته به پلتفرم و منطقه متفاوت است، در حالی که حق امتیازهای اجرایی به عواملی مانند اندازه مخاطب و توافق‌های مجوز بستگی دارد. مفهوم غلط دیگری این است که هنرمندان به طور خودکار حق امتیازها را بدون ثبت آثار خود دریافت می‌کنند. در واقع، آهنگسازان باید آثار خود را با PROها و سازمان‌های مجوزدهی مکانیکی ثبت کنند تا اطمینان حاصل کنند که به درستی جبران می‌شوند. علاوه بر این، بسیاری از خالقان تأثیر هزینه‌های اداری و تقسیم با هم‌نویسندگان یا ناشران را دست کم می‌گیرند.

درآمدهای حق امتیاز می‌توانند به طور قابل توجهی بسته به منطقه به دلیل تفاوت در نرخ‌های مجوز، محبوبیت پلتفرم‌های استریم و شیوه‌های ایستگاه‌های رادیویی متفاوت باشند. به عنوان مثال، نرخ‌های مکانیکی در اروپا معمولاً بالاتر از ایالات متحده هستند، اما روش‌های توزیع ممکن است متفاوت باشد. به همین ترتیب، کشورهایی که سنت‌های قوی اجرای عمومی دارند ممکن است حق امتیازهای اجرایی بالاتری تولید کنند. آهنگسازان باید با زیر ناشران یا گردآورندگان همکاری کنند تا اطمینان حاصل کنند که آثار آن‌ها در بازارهای بین‌المللی ثبت و درآمدزایی می‌شود.

آهنگسازان می‌توانند از معیارهای صنعتی برای ارزیابی درآمدهای حق امتیاز خود استفاده کنند. برای استریم، یک معیار رایج نرخ متوسط حق امتیاز مکانیکی به ازای هر استریم است که معمولاً بین 0.0003 تا 0.0008 دلار بسته به پلتفرم متفاوت است. برای پخش‌های رادیویی، حق امتیازهای اجرایی معمولاً بین 2 تا 10 دلار به ازای هر پخش در ایستگاه‌های تجاری متفاوت است، بسته به اندازه مخاطب ایستگاه. مقایسه درآمدهای خود با این معیارها می‌تواند به شناسایی زمینه‌های بهبود کمک کند، مانند افزایش استریم‌ها یا هدف‌گذاری بازارهای رادیویی با پرداخت بالاتر.

آهنگسازان می‌توانند با تمرکز بر چندین استراتژی درآمدهای حق امتیاز خود را بهینه کنند: (1) افزایش نمایش آثار خود از طریق همکاری با هنرمندان محبوب یا قرار دادن در پلی‌لیست‌ها، (2) گسترش دسترسی خود به بازارهای بین‌المللی با همکاری با زیر ناشران، (3) فعالانه پیشنهاد آثار خود برای فرصت‌های مجوزدهی همگام‌سازی در تلویزیون، فیلم و تبلیغات، (4) نظارت بر تجزیه و تحلیل‌ها از پلتفرم‌های استریم و PROها برای شناسایی آثار با عملکرد بالا، و (5) دوباره معرفی آثار قدیمی از طریق ضبط‌های جدید یا کاورها برای حفظ درآمد اجرایی. مرور و به‌روزرسانی منظم کتابخانه آن‌ها اطمینان می‌دهد که حداکثر پتانسیل درآمد خود را به دست می‌آورند.

سازمان‌های حقوق اجرایی (PROها) مانند ASCAP، BMI و SESAC نقش حیاتی در جمع‌آوری و توزیع حق امتیازهای اجرایی دارند. آن‌ها مجوزهایی به کسب و کارها، ایستگاه‌های رادیویی و مکان‌هایی که از موسیقی استفاده می‌کنند، صادر می‌کنند و سپس اجرای عمومی آثار ثبت شده را پیگیری می‌کنند. بر اساس این معیارها، آن‌ها حق امتیازها را به آهنگسازان و ناشران محاسبه و توزیع می‌کنند. PROها همچنین مجوزهای کلی را مذاکره می‌کنند که به مجوزگیرندگان اجازه می‌دهد از مجموعه وسیعی از آثار استفاده کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که آهنگسازان حتی برای استفاده‌های تصادفی یا پس‌زمینه موسیقی خود جبران می‌شوند.