محاسبه درآمد بازنشستگی

بازده سالانه مورد انتظار سرمایه‌گذاری‌ها به طور قابل توجهی بر میزان رشد پس‌انداز شما در طول زمان تأثیر می‌گذارد. بازده‌های بالاتر می‌توانند به یک سرمایه‌گذاری بزرگتر برای بازنشستگی منجر شوند و درآمد بیشتری در دوران بازنشستگی فراهم کنند. با این حال، مهم است که نرخ بازده واقعی را بر اساس سطح ریسک پرتفوی سرمایه‌گذاری خود انتخاب کنید. به عنوان مثال، یک پرتفوی محافظه‌کار ممکن است ۴-۵٪ بازده داشته باشد، در حالی که یک پرتفوی تهاجمی‌تر می‌تواند به دنبال ۷-۸٪ باشد. برآورد بیش از حد بازده‌ها می‌تواند منجر به کمبود در وجوه بازنشستگی شما شود، بنابراین بهتر است با یک مشاور مالی مشورت کنید تا انتظارات واقعی را تعیین کنید.

طول عمر تعیین می‌کند که پس‌اندازها و منابع درآمدی شما باید به چه مدت ادامه داشته باشند. اگر طول عمر خود را کمتر از حد واقعی برآورد کنید، در سال‌های بعد با کمبود وجوه مواجه خواهید شد. به عنوان مثال، اگر برای ۲۰ سال بازنشستگی برنامه‌ریزی کنید اما ۳۰ سال زندگی کنید، ممکن است با چالش‌های مالی قابل توجهی روبرو شوید. استفاده از داده‌های متوسط طول عمر به عنوان یک مبنا مفید است، اما عوامل شخصی مانند سلامت، تاریخچه خانوادگی و سبک زندگی را نیز در نظر بگیرید. برنامه‌ریزی برای بازنشستگی طولانی‌تر از آنچه انتظار دارید، رویکردی ایمن‌تر برای اطمینان از امنیت مالی است.

درآمد تأمین اجتماعی و مستمری منابع درآمدی قابل پیش‌بینی و تضمین شده‌ای را در دوران بازنشستگی فراهم می‌کنند که می‌تواند به پوشش هزینه‌های اساسی کمک کند. گنجاندن این موارد در برنامه شما وابستگی به بازده‌های سرمایه‌گذاری و برداشت‌های پس‌انداز را کاهش می‌دهد. با این حال، مزایای تأمین اجتماعی ممکن است تنها بخشی از درآمد پیش از بازنشستگی شما را جایگزین کند و نه همه مستمری‌ها تنظیمات هزینه زندگی را ارائه می‌دهند. درک اینکه چگونه این منابع در استراتژی کلی بازنشستگی شما جا می‌گیرند، اطمینان می‌دهد که می‌توانید سبک زندگی مطلوب خود را حفظ کنید و در عین حال به تورم و سایر ریسک‌های مالی توجه کنید.

یکی از تصورات نادرست رایج این است که می‌توانید تنها به رشد سرمایه‌گذاری‌ها برای رسیدن به اهداف بازنشستگی خود تکیه کنید. در حالی که بهره مرکب قدرتمند است، مشارکت‌های مداوم به همان اندازه مهم هستند. تصور نادرست دیگری این است که سرمایه‌گذاری‌های با ریسک بالاتر همیشه بازده بهتری دارند. در حالی که آن‌ها پتانسیل بازده بالاتری دارند، همچنین با نوسانات و زیان‌های بالقوه بیشتری همراه هستند. در نهایت، برخی افراد فرض می‌کنند که می‌توانند در مراحل بعدی زندگی خود پس‌انداز را جبران کنند، اما شروع زودتر مزیت بیشتری به دلیل مرکب شدن در طول زمان فراهم می‌کند.

برای بهینه‌سازی پس‌انداز ماهانه خود، ابتدا فاصله بین نیازهای درآمدی پیش‌بینی شده و درآمد مورد انتظار از تأمین اجتماعی و مستمری‌ها را محاسبه کنید. از این فاصله برای تعیین اینکه چه مقدار باید ماهانه پس‌انداز کنید تا آن را پر کنید، استفاده کنید. افزایش نرخ پس‌انداز خود، حتی به میزان کمی، می‌تواند در طول زمان تأثیر قابل توجهی داشته باشد. علاوه بر این، از برنامه‌های بازنشستگی که توسط کارفرما ارائه می‌شوند، مانند ۴۰۱(k)، به ویژه اگر آن‌ها مشارکت‌های تطبیقی ارائه دهند، بهره‌برداری کنید و حساب‌های معاف از مالیات مانند IRA را در نظر بگیرید تا پتانسیل رشد را به حداکثر برسانید.

تورم قدرت خرید درآمد بازنشستگی شما را در طول زمان کاهش می‌دهد، به این معنی که برای حفظ همان سطح زندگی در آینده به پول بیشتری نیاز خواهید داشت. به عنوان مثال، نرخ تورم سالانه ۳٪ می‌تواند هزینه کالاها و خدمات را در ۲۴ سال دو برابر کند. برای جبران تورم، گزینه‌های سرمایه‌گذاری با پتانسیل رشد، مانند سهام یا اوراق بهادار محافظت شده در برابر تورم را در نظر بگیرید. علاوه بر این، تنظیمات هزینه زندگی (COLA) برای تأمین اجتماعی را در نظر بگیرید و اطمینان حاصل کنید که استراتژی برداشت شما اجازه افزایش هزینه‌ها را در طول زمان می‌دهد.

یک استراتژی رایج، قانون ۴٪ است که پیشنهاد می‌کند ۴٪ از پس‌اندازهای خود را در سال اول بازنشستگی برداشت کرده و سالانه آن را برای تورم تنظیم کنید. با این حال، این قانون ممکن است برای همه مناسب نباشد، به ویژه در محیط‌های با بازده پایین. گزینه‌های دیگر شامل استراتژی‌های برداشت پویا است که در آن برداشت‌ها بر اساس عملکرد بازار تنظیم می‌شوند، یا استفاده از مستمری‌ها برای تأمین درآمد تضمینی در طول عمر. تعادل بین برداشت‌ها و رشد سرمایه‌گذاری و در نظر گرفتن عواملی مانند هزینه‌های بهداشتی و نوسانات بازار کلید اطمینان از باقی ماندن پس‌اندازهای شماست.

هزینه‌های غیرمنتظره، به ویژه هزینه‌های بهداشتی، می‌توانند به طور قابل توجهی بر بودجه بازنشستگی شما تأثیر بگذارند. برای آماده‌سازی، خرید بیمه مراقبت طولانی‌مدت یا کنار گذاشتن بخشی از پس‌اندازهای خود به‌طور خاص برای هزینه‌های پزشکی را در نظر بگیرید. علاوه بر این، در پیش‌بینی‌های درآمد بازنشستگی خود یک حاشیه برای هزینه‌های غیرمنتظره در نظر بگیرید. حساب‌های پس‌انداز بهداشتی (HSA) نیز می‌توانند ابزار ارزشمندی برای پس‌انداز معاف از مالیات برای هزینه‌های پزشکی باشند. به‌روزرسانی و مرور منظم برنامه شما اطمینان می‌دهد که برای سورپرایزهای مالی بالقوه آماده‌اید.